Ιωάννης Αντωνιάδης
Το «βαρύ» χέρι!
O συνταξιούχος συνάδελφος κ. Ιωάννης Αντωνιάδης, γνωστός ως «Jean» (Ιωάννης στα γαλλικά!), προσλήφθηκε στην Cable & Wireless το 1955, σε ηλικία 19 χρονών, στο τμήμα του λογιστηρίου και αφυπηρέτησε το 1995. Είχε αποφοιτήσει από την Εμπορική Σχολή Σαμουήλ. Ενώ εργαζόταν, πήρε πτυχίο λογιστικής, μέσω αλληλογραφίας. Ο μισθός του τότε ήταν 20 λίρες τον μήνα, ο οποίος για την τότε εποχή θεωρείτο πολύ καλός μισθός!
Μια ιστορία που θυμάται χαρακτηριστικά ήταν τη δεκαετία του 1970. Τη μεταφέρουμε αυτούσια:
«Στο κτίριο μας το Ηλέκτρα, κάθε πρωί μπαίνοντας μέσα περνούσαμε μπροστά από το μικρό γραφειάκι του κλητήρα του Γιαννή, τον οποίο φωνάζαμε χαϊδευτικά «πελλογιαννή».
Ένα πρωί μπαίνοντας μέσα στο κτίριο βιαστικός-βιαστικός, βλέπω τον Γιαννή σκυφτό στο γραφείο του να διαβάζει εφημερίδα, με την πλάτη γυρισμένη στην είσοδο.
«Καλημέρα ρε πελλογιαννή» του λέω, και του δίνω ένα χαϊδευτικό χτύπημα στην πλάτη. Στη συνέχεια προχώρησα προς το γραφείο μου.
Μετά από λίγη ώρα, στο γραφείο μου επικράτησε πανικός, καθώς κατέφθασαν συνάδελφοι, προϊστάμενοι, διευθυντές και με ρωτούσαν:
- Ξέρεις τι έκανες; Kατάλαβες τι έκανες;
Εγώ τα έχασα.
- Τι έκανα ρε παιδιά;
Και η απάντηση…
- Tο πρωί, θυμάσαι που είπες καλημέρα στον «πελλογιαννή» και τον χτύπησες στην πλάτη; Εεεε εκείνος που καθόταν σκυφτός δεν ήταν ο Γιαννής, αλλά ο Γενικός μας Διευθυντής ο κ. Στυλιανίδης! Ο Γιαννής την ώρα που μπήκες πήγε να του φέρει καφέ.
Με έλουσε κρύος ιδρώτας, τα έχασα… Τρέμοντας πήρα τηλέφωνο τον κ. Στυλιανίδη και του ζήτησα συγνώμη, εξηγώντας του ότι ήταν παρεξήγηση.
Η δε απάντηση του κ. Στυλιανίδη ήταν «Είναι εντάξει Ιωάννη, αλλά να ξέρεις… έχεις «βαρύ» χέρι», και γέλασε. Τότε και εμένα πήγε η καρδιά μου στη θέση της.
Χαρακτηριστικό, επίσης, της εποχής ήταν οι σχέσεις που διατηρούσαν οι συνάδελφοι μεταξύ τους. Τις Κυριακές συνήθιζαν να πηγαίνουν εκδρομές όλοι οι συνάδελφοι μαζί, συνοδευόμενοι από τις οικογένειές τους.